به عقیده کارشناسان با توجه به تغییر اقلیم در کشور و کاهش میزان بارندگی و خشکسالیهایی که در درازمدت شاهد آن خواهیم بود، انتقال بخشی از این آب حداقلی رودخانه شور برای احیاء و تشکیل پوشش گیاهی جدید عملا کاری بیفایده و تنها موجب به خطر افتادن همین وضع موجود خواهد شد. همچنین با توجه به تشکیل کارگروه احیاء دریاچه نمک توسط ریاست جمهوری و اهتمام ویژه رییس جمهور به این موضوع مهم و عدم ورود آب از رودخانه قمرود و قره چای به قم که تنها مسیر تغذیه دریاچه نمک در بین استان های همجوار این دریاچه است، عملا فقط میتوان به سیلابهای ورودی از طرف رودخانه شور به تالاب مره و سرریز شدن آن به سمت دریاچه نمک امید بست تا بتوان انتظارِ احیای آن و تبدیل نشدن این دریاچه عظیم نمکی به کانون تولید گرد و خاکهای نمکی و متاثر شدن جمعیتی بالغ بر ۲۰ میلیون نفر از این خطر داشت.